۱۰ اسفند، ۱۳۸۶

ادبيات فارسي . در " فرش " ايران

فرش‌بافی یکی ازقدیمی‌ترین و شناخته ‌شده‌ترین هنرهای مردم ایران‌زمین به شمار می‌آید، هنری که تقریبا در هفتاد نقطه از این سرزمین گسترش دارد



فرش ایران را می‌توان چون بومی بزرگ دانست که قابلیت گسترده‌ای برای بیان مسائل مختلفی چون فرهنگ و ادبیات مردمان بافنده خود را داراست.0


به گفته برخی کارشناسان رشته فرش دانشگاه هنر در تهران ورود ادبیات به دنیای دست‌بافته‌ها به خصوص قالی ایرانی را می‌توان به دوران صفوی نسبت داد: «از دوره صفویه خط به خصوص نستعلیق نویسی وارد هنرهای دیگر مانند کنده‌کاری روی چوب، فلز و بالاخره فرش شد». 0

رفته رفته با عمومیت یافتن و قابل تصویرتر شدن ادبیات، کاربرد آن نیز در شاخه‌های مختلف هنری بیشتر شد. در واقع نشانه‌هایی از شاهکارهای ادبی همچون خمسه نظامی، شاهنامه فردوسی، ‌رباعیات خیام و ... که قابلیت بالایی برای تصویرگری داشتند به حوزه نقاشی ایران (مینیاتور) و فرش راه پیدا کردند


تابلوفرش تصویر عیسی مسیح در آغوش مریم در حالی که جبرئیل کنار آنها ایستاده، دلالتی از حضور ادبیات دینی در فرش محسوب می‌شود.0
تصویری از نوجوانی حضرت محمد (بر گرفته از نقاشی یک جهانگرد فرانسوی) با ترکیبی از گل‌های محمدی



هیچ نظری موجود نیست: